ODE AAN DE THUISZORGENGELEN

Begint de dag nog maar net te krieken,
dan dalen op snelle engelenwieken,
de thuiszorgengelen in ons buurtje neer.
Wat voor dag het wezen mag, ze zijn er weer.
Draai ik me nog eens om in mijn bed,
zij bestormen al de seniorenflat,
en met een monter woord of gebaar
staan zij altijd voor iedereen klaar.

,,Dag mevrouw Janse, wat zit u te gapen,
hebt u vannacht niet zo goed geslapen?
Zo, eerst maar even de steunkousen aan,
dan kunt u weer een beetje lopen en staan."\
,,Goede morgen, meneer van Dalen, eerst uw pillen,
voordat meneer Parkinson uw handen laat trillen."

Met raad en daad staan zij paraat,
voor iedereen in de flat en in de straat.

,,Dag meneer Smit, laat ik nou niet vergeten,
nog eventjes netjes uw bloeddruk te meten.
Hebt u trouwens uw plaspil al op?
doen hoor, anders loopt de druk teveel op."
,,En mevrouw van der Linden,
hebt u uw bloedverdunner kunnen vinden?"

Die thuiszorgengelen willen er echt voor gaan,
gewoon...helemaal niet, een loeizware baan.
Zelf zullen zij nooit naar een complimentje hengelen,
daarom doen wij het: hulde aan de thuiszorgengelen.