KEES GROET 'S MORGENS DE DINGEN

Dag meneer met je kalende bol en je ochtendgezicht.
Dag brilleke-bril met je leesstukjesglazen.
Dag werkloos gebit in je kommetje-kom.
Dag pilleke-pil om het bloed te verdunnen
het vette te weren
de darmen te smeren.
Dag minuscuul maar onmisbaar gehoorapparaat.
Alles op...alles in...we staan weer paraat.
Dag krant met je bladzij: ,,bedroefd maar dankbaar."
We zijn monter en op, staan voor alles weer klaar.

(Naar: ,,Marc groet 's morgens de dingen", Paul van Ostaijen)
 

TIP SINTCADEAU

,,LUISTER, DAN HOOR JE ZIJN VOETSTAPPEN" -
Columns (uitgesproken voor EO-radio en Groot Nieuws Radio)
en gedichten van Kees van Baardewijk.

Over allerlei onderwerpen: muziek - zorg voor kinderen - angst - troost - dood en
sterven en nog veel meer.
In de boekhandel verkrijgbaar. (ISBN 978 90 64511-79 -0)
 

CEES

Na eeuwenlang in 't donker, nu in 't licht.
ik dacht direct: wat een vertrouwd gezicht.
Die stoere jager zonder blaam en vrees,
exact mijn bet(-enz.) overgrootvader Cees.

Kees van Baardewijk

HARDOP GEZEGD - mn voor hartpatiënten

 

Heb het hart eens

dat er niet 100% voor gaat,

bonzen, razen, overslaan, pijn,

het klopt niet helemaal.

Dokter stuurt met de stroom mee

verkennertje naar boven.

't  Gluurt overal

in boezems, aders, kamers,

rept zich van klep naar klep en brengt,

hart op de tong, rapport uit:

wegversmalling voor 90% in bocht RKSL.

Dan is het niet ver

naar intensive care.

Daar houden ze je hart vast

en onafgebroken in het oog.

Laten oren er naar hangen,

steken er een riem onder.

Hartelijkheid alom:

kik je, dan is er direct een po

of een bo

terham, met beleg naar keus.

Ze verwijderen aders, verdunnen bloed,

serveren: adalat, ascal, lipitor,

en ook monocedocard, omeprazol,

en, niet te vergeten,

plavix en selokeen,

en wat de medicijnpot verder schaft.

En dan, fijn dat het kan,

maar toch met enig chagrijn

naar Nieuwegein.

Wacht even, eerst een mededeling:

filevorming, er zijn nog tien bedden voor u!

Sluipwegen, vergeet het maar.

Ja wel als je eenmaal op tafel ligt

en loodgieters en bruggenbouwers hun hart

aan jou ophalen.

Of, wat ook kan,

ze laten, of het om een feestje gaat,

een ballonnetje op.

Alles in  orde...

dan, zo gauw mogelijk, naar huis.

Want:

zoals het hart thuis tikt,

tikt het nergens.