vrijdag 27 december 2013

IK LAAT ME (NIET) KENNEN

,,Je denkt toch niet dat ik me laat kennen", zei je overmoedig tegen je vriendje als iemand je te na gekomen was. Je bedoelde dat je die ander wel met gelijke munt zou terugbetalen. Beetje tegenstrijdige opmerking eigenlijk. Je liet je juist wel kennen. Als iemand die niet alles pikte.

In de bijbel staat een hele verzameling gedichten en liederen: de psalmen. In één daarvan - psalm 139 - staat: ,,Wonderlijk zoals u mij kent, het gaat mijn begrip te boven."  Die U is God. Ik geloof echt dat God helemaal weet hoe ik in elkaar zit en wat er in mij omgaat. Niemand, al ben je zestig jaar met hem of haar getrouwd, ken je echt helemaal. Er blijven altijd verborgenheden en raadsels. Maar God kent me door en door. Dan denk je toch dat Hij gillend wegloopt.Maar nee, Hij komt heel dicht bij je en laat merken hoeveel Hij van je houdt. Wat een wonder.En ik laat me graag door Hem kennen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten