Ik loop maar wat rond in een verlaten land dat redeloze angst oproept.
Ik zie geen levend wezen, toch voel ik me bedreigd en gade geslagen.
Wanneer zal ik aangevallen en vermorzeld worden?
Maar liever dood dan deze gruwelijke doodsangst.
Ik weet niet meer waar ik het zoeken moet.
Ik roep, maar niets of niemand antwoordt.
Bergen rondom mij. Hun onverschilligheid maakt me nog angstiger.
Maar dan weet ik het ineens weer, het slaat in al een bliksemschicht.
Gód is er. Waarom zou ik bang zijn? Hij komt me verlossen.
Geen twijfel aan. En kijk, daar komt Hij springend over de bergen.
Rust en vrede.
Zoiets staat in psalm 121 van de bijbel. En het is waar: ik heb het zelf
ervaren.
Ik zie geen levend wezen, toch voel ik me bedreigd en gade geslagen.
Wanneer zal ik aangevallen en vermorzeld worden?
Maar liever dood dan deze gruwelijke doodsangst.
Ik weet niet meer waar ik het zoeken moet.
Ik roep, maar niets of niemand antwoordt.
Bergen rondom mij. Hun onverschilligheid maakt me nog angstiger.
Maar dan weet ik het ineens weer, het slaat in al een bliksemschicht.
Gód is er. Waarom zou ik bang zijn? Hij komt me verlossen.
Geen twijfel aan. En kijk, daar komt Hij springend over de bergen.
Rust en vrede.
Zoiets staat in psalm 121 van de bijbel. En het is waar: ik heb het zelf
ervaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten